Istnieje kilka rodzajów zapraw murarskich, przeznaczonych do różnych zastosowań. Specyficzną odmianą jest zaprawa szamotowa, sprawdzająca się przy budowie kominków murowanych. Poznaj zaprawy murarskie i ich cechy charakterystyczne.
Zaprawa szamotowa – właściwości i zastosowanie
Szamot to rodzaj materiału ceramicznego, stanowiący połączenie zmielonej gliny surowej ze zmieloną gliną wypaloną lub łupkami. Wyroby z szamotu cechują się ekologicznym charakterem oraz odpornością na szybkie zmiany temperatur. Dlatego też świetnie sprawdzają się przy murowaniu takich konstrukcji jak kominki, piece czy ogrodowe grille. Cegły i płyty szamotowe wymagają łączenia za pomocą zaprawy szamotowej. Tylko takie spoiwo zapewni odpowiednią wytrzymałość stawianej konstrukcji.
W podstawowej wersji zaprawa szamotowa składa się wyłącznie ze zmielonej gliny surowej oraz wypalonej. Jednak proces jej utwardzenia wymaga spieczenia w temperaturze około 1000 stopni Celsjusza. Nie osiągniemy tego w domowym kominku czy grillu. Dlatego też nowoczesne zaprawy szamotowe zawierają dodatek cementu portlandzkiego lub roztworu szkła wodnego. Mieszanki takie wiążą w niższej temperaturze, dzięki czemu nadają się do zastosowania domowego.
Zaprawa cementowa – podstawa budownictwa murowanego
Innym rodzajem zaprawy murarskiej jest mieszanka cementu, piasku i wody. Składniki te, połączone w odpowiednich proporcjach, tworzą masę służącą do wznoszenia murów, wykonywania ścianek działowych, murowania ścian nośnych i fundamentów, wykonywania podkładów pod posadzki. Zaprawa cementowa może być stosowana w przypadku murów narażonych na znaczne obciążenie oraz działanie czynników zewnętrznych.
Zaprawa wapienna – sposób na wykończenie ścian
Z połączenia wapna, piasku oraz wody powstaje zaprawa wapienna. Nie jest ona odporna na działanie wilgoci. Nadaje się do prac wykończeniowych, zwłaszcza ścian wewnętrznych. Może być stosowana także w przypadku murów nadziemnych.
Inne rodzaje zapraw murarskich
Połączeniem powyższych dwóch rodzajów zaprawy jest spoiwo cementowo-wapienne, nadające się wszelkich prac murarskich i tynkarskich, zarówno wewnątrz budynku, jak i na zewnątrz. Zaprawa tego rodzaju charakteryzuje się łatwością urabiania, krótkim czasem wiązania i dużą wytrzymałością. Wyłącznie do zastosowania wewnętrznego nadają się zaprawy gipsowe i gipsowo-wapienne. Za ich pomocą wykonywane są ściany działowe oraz uzupełniane ubytki w tynkach. Z gipsu odlać można ozdobne sztukaterie. Zaprawy gliniane oraz gliniano-cementowe to rozwiązania stosowane wybitnie rzadko, właściwie wyłącznie w celu rekonstrukcji obiektów zabytkowych.
Wybierając zaprawę murarską, powinniśmy dopasować jej rodzaj do miejsca zastosowania. Inne zaprawy mogą być stosowane w środku budynku, a inne na zewnątrz. Różna jest ich odporność na wilgoć oraz zmienne temperatury. Na działanie wyjątkowo wysokich temperatur odporna jest właściwie tylko zaprawa szamotowa, co sprawia, że jest to jedyne spoiwo polecane przy budowie kominków i innych urządzeń tego typu.
