jaskra

Jaskra to poważne schorzenie narządu wzroku. Na ogół uważa się, że dotyka ona jedynie osoby dorosłe, nie jest to jednak do prawdą, ponieważ może także występować u dzieci. Z tego powodu warto wiedzieć, na jakie symptomy zwrócić uwagę, ponieważ im wcześniejsza diagnoza, tym większa szansa na zatrzymanie postępu choroby. Z naszego artykułu dowiesz się, czym jest jaskra i jakie są jej objawy u dzieci.

Czym jest jaskra?

Jaskra to poważna choroba narządu wzroku, która polega na postępującym zaniku nerwu wzrokowego. W jej przebiegu dochodzi do zaburzenia odpływu cieczy wodnistej z oka, co powoduje wzrost ciśnienia płynu w oku. Przyczynia się to do zawężania pola widzenia, obniżenia ostrości wzroku i uszkodzenia nerwu wzrokowego. Niestety, w większości przypadków choroby, zanik nerwu wzrokowego odbywa się powoli, nawet przez wiele lat, dlatego często pozostaje niezauważony. Dopiero kiedy nasze pole widzenia znacząco się zawęża, zaczynamy zauważać problem, ale uszkodzenia w obrębie nerwu wzrokowego są już wtedy bardzo duże.

Warto wiedzieć, że jaskra jest chorobą nieuleczalną i może prowadzić do utraty wzroku – wyjaśnia lekarz Piotr Jaworski z Centrum Okulistyki Dla Dzieci i Dorosłych Optomed. W początkowym etapie nie daje żadnych objawów, dlatego też trudno ją wykryć. Pacjenci zgłaszają się do okulisty dopiero w zaawansowanym stadium, a wtedy powstałych uszkodzeń nie da się już cofnąć. Z tego powodu niezwykle istotna jest wczesna diagnostyka, ponieważ pozwala ona spowolnić, a nawet zatrzymać postęp choroby.

Jak zdiagnozować jaskrę u dzieci?

Niejednokrotnie można spotkać się z opinią, że jaskra dotyka jedynie osoby dorosłe o podwyższonych czynnikach ryzyka. Warto wiedzieć, że może się ona także pojawić u dzieci, gdzie dzieli się na jaskrę wrodzoną, pierwotnie wrodzoną i wtórną, a objawy związane są w konkretnym typem schorzenia:

  • jaskra wrodzona ma podłoże genetyczne i spowodowana jest nieprawidłowościami w drogach odpływu płynu wewnątrzgałkowego. Objawy widoczne są zaraz po urodzeniu. Należą do nich: przymglenie rogówki, łzawienie, pocieranie oczu przez dziecko, a w późniejszych etapach wydłużenie oka, ścieńczenie twardówki,
  • jaskra pierwotnie wrodzona wynika z nieprawidłowego wykształcenia się kąta przedniej komory oka, nazywanego również kątem przesączania lub kątem rogówkowo-tęczówkowym. W wyniku wrodzonych anomalii dochodzi do utrudnienia odpływu cieczy wodnistej z oka i znacznego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Najczęściej diagnozowana jest w pierwszym półroczu życia dziecka. Objawy początkowo mogą być niezauważone lub jak opisano powyżej, rodzice twierdzą bowiem, że dziecko ma „duże” oczy. Tymczasem przyczyną może być rozdęcie oka wynikające z braku możliwości odpływu cieczy wodnistej z oka,
  • jaskra wtórna może powstać w wyniku przebytych urazów, innych chorób oczu, przewlekłego zapalenia przedniej części błony naczyniowej lub też usuniętej zaćmy wrodzonej. Jej objawy są podobne do objawów jaskry wrodzonej, dlatego też początkowo trudno stwierdzić, jaka jest przyczyna schorzenia.

Aby wykryć jaskrę u dziecka, lekarz okulista powinien przeprowadzić badanie długości gałki ocznej, średnicy rogówki i ciśnienia wewnątrzgałkowego. Niepokojącymi objawami, które powinny skłonić rodziców do wizyty u specjalisty są: łzawienie i tarcie oczu, zaciskanie powiek, światłowstręt, wysoka postępująca krótkowzroczność, a także płacz i niepokój dziecka. Niekiedy obserwuje się także powiększenie gałek ocznych lub też oczy różnej wielkości.

Podsumowując, im wcześniejsza diagnostyka jaskry, tym większa szansa na zatrzymanie postępu choroby. Nie należy bagatelizować objawów. Z tego powodu rodzice, którzy zaobserwują u swoich dzieci jakiekolwiek niepokojące objawy, powinni jak najszybciej udać się do okulisty.