W instalacjach teleinformatycznych powszechnie wykorzystuje się skrętkę komputerową. Jest ona rodzajem kabla sygnałowego zbudowanym ze skręconych ze sobą par przewodów. Skręcenie umożliwia redukcję zakłóceń wzajemnych oraz pochodzących od innych urządzeń. Skrętka komputerowa występuje w postaci ekranowanej oraz nieekranowanej. Czym różnią się między sobą te dwa rodzaje kabli?
Skrętka ekranowana
Skrętka ekranowana wyposażona jest w ekran. Dzięki temu przesyłany nią sygnał w mniejszym stopniu ulega zakłóceniom zewnętrznym oraz minimalizowana jest emisja zakłóceń radiowych. Ekranowanie może dotyczyć całości kabla lub poszczególnych par przewodów, a ekran może być wykonany z folii lub siatki. Sposób oznaczania ekranowania kabli opisuje norma ISO/IEC 11801. Zgodnie z nią oznaczenie przyjmuje postać xx/yyTP, gdzie część xx odnosi się do ekranowania całości kabla, część yy do ekranowania poszczególnych par przewodów, a TP oznacza skrętkę (ang. Twisted Pair). Na przykład kabel F/FTP oznacza skrętkę w całości ekranowaną folią oraz z poszczególnymi parami ekranowanymi folią, a kabel SF/UTP to skrętka w całości ekranowana siatką i folią, która nie ma ekranowania poszczególnych par przewodów.
Stosowanie skrętki ekranowanej do budowy okablowania strukturalnego wymaga znajomości zasad prawidłowego ekranowania oraz elektrycznych połączeń wyrównawczych budynku. Konieczne jest przede wszystkim prawidłowe uziemienie ekranu na obu końcach kabla – w przeciwnym wypadku ekran zadziała jako antena odbierająca i nadająca zakłócenia, co pogorszy parametry sygnału. Co więcej, jeżeli sieć elektryczna lub teleinformatyczna zostały nieprawidłowo wykonane, może dojść do sytuacji, w której ekran będzie służył jako przewód ochronny lub powstaną tak zwane pętle uziemienia. Przepływ prądu przez ekran skutkuje ryzykiem porażenia oraz znacznym pogorszeniem parametrów transmisyjnych kabla.
Skrętka nieekranowana
Skrętka nieekranowana, jak mówi sama jej nazwa, nie ma ekranowania – ani całego kabla, ani poszczególnych par skręconych. Według normy ISO/IEC 11801 określa się ją skrótem U/UTP (ang. Unshielded Twisted Pair). Ze względu na brak ekranowania skrętka nieekranowana, której szeroki wybór oferuje na przykład firma S-Cabling, charakteryzuje się słabszą ochroną przed zakłóceniami zewnętrznymi i wzajemnymi w porównaniu ze skrętką ekranowaną. Mimo to nadal jest powszechnie stosowana w instalacjach teleinformatycznych. Wynika to z jej znacznie niższej ceny w porównaniu ze skrętką ekranowaną, która przekłada się na niższy koszt całej inwestycji. Oszczędności wynikające z zastosowania skrętki nieekranowanej zwiększają się wraz ze wzrostem długości systemu okablowania strukturalnego.