wiązania narciarskie

Na bezpieczeństwo jazdy na nartach wpływ ma kilka elementów. Pierwszy z nich to umiejętności, które są niezbędne do zachowania kontroli jazdy. Drugi czynnik to warunki, takie jak pogoda, jakość śniegu, czy sytuacja na stoku. Czynnik trzeci, nie mniej ważny niż dwa pozostałe, to sprzęt, w tym również wiązania narciarskie. W jaki sposób ustawić je, by zachować pełną precyzję jazdy, a przy tym zminimalizować ryzyko groźnych wypadków.

Za co odpowiada wiązanie?

Wiązanie to element wyposażenia nart, przy pomocy którego narty mogą zostać połączone z butami. Składa się z dwóch części przedniej, trzymającej czubek buta oraz tylnej, mocującej piętę. Wiązania pełnią dwie funkcje:

  • zapewniają stabilność połączenia but z nartami,
  • automatyczne wypięcie nart w momencie upadku.

Obie te funkcje są niezwykle ważne dla bezpieczeństwa podczas jazdy. Jak wyjaśniają instruktorzy z Szkoły Zdrowia wysoka stabilność połączenia nart z butami pozwala narciarzowi z dużą precyzją kontrolować tor jazdy – jeśli wiązania nie zapewniają dobre stabilności, grozi to utratą kontroli i zwiększa ryzyko wypadków. Z drugiej strony połączenie nart nie może być zbyt silne, ponieważ w momencie upadku narty przymocowane na nóg mogą być przyczyną bardzo poważnych kontuzji. Dlatego ważne jest ustawienie wiązań w taki sposób, by przy zbyt wysokim obciążeniu uwolniły stopy narciarza.

Długość buta narciarskiego

Podstawowym parametrem, który należy ustawić na wiązaniach, jest długość buta narciarskiego. Długość buta jest podawana w milimetrach, a znaleźć ją możemy zazwyczaj na boku jego piętki. Mając tę informację musimy po prostu wyregulować przednią i tylną część wiązania – służy do tego rozpisana na płytce wiązania skala. Niektóre wiązania należy przykręcić do odpowiednich otworów. Generalnie wygodniejszym rozwiązaniem jest pierwsze, w którym wiązania regulowane. Dlaczego? Ponieważ dzięki nim narty można dokonać regulacji znacznie łatwiej i bez korzystania z narzędzi.

Siła wypięcia

Drugim ważnym parametrem regulacji wiązań jest siła wypięcia, czyli obciążenie, pod wpływem którego następuje uwolnienie buta z wiązania. Zbyt niska siłą wypięcia może spowodować, że narciarz zostanie wypięty w zupełnie nieodpowiednim momencie, z kolei przy zbyt wysokiej but zostanie uwięziony w wiązaniu nawet w momencie upadku – w obu przypadkach może to prowadzić do kontuzji. Do ustawiania siły wypięcia należy skorzystać ze specjalnej tabeli, która określa wartość siły napięcia w jednostkach DIN na podstawie parametrów takich jak waga i wzrost narciarza oraz długość nart.

Osoby początkujące, dopiero uczące się jazdy na nartach nie powinny ryzykować samodzielnego ustawiania wiązań. Powinni skorzystać z pomocy profesjonalnego instruktora narciarstwa bądź obsługi punktu, w którym dokonując zakupu lub wypożyczenia nart.