Topografia rogówki, zwana także niekiedy keratometrią, fotokeratoskopią lub wideokeratografią, to jedno z bardziej przydatnych badań okulistycznych. Jest ono całkowicie bezbolesne i bezinwazyjne, trwa w dodatku zaledwie kilka minut. Pozwala natomiast zdiagnozować patologiczne zmiany w oku, opracować najlepszy plan leczenia, jak również monitorować jego postępy. Na czym polega?
Jak dowiadujemy się w Specjalistycznym Ośrodku Okulistycznym we Wrocławiu, keratometria nie wymaga żadnych szczególnych przygotowań. Pacjent siedzi wygodnie, a czoło i brodę opiera na specjalnej podpórce aparatu służącego wykonaniu badania, czyli keratografu komputerowego. Dokładność pomiaru uzależniona jest od unieruchomienia gałki ocznej badanego, stąd konieczność nie tylko stabilizacji jego głowy, ale też spoglądania przezeń centralnie przed siebie (w świetlny punkt).
Znajdująca na wprost pacjenta czasza urządzenia jest oświetlona na czerwono, a także pokryta czarnymi pierścieniami o różnej długości promieniach, lecz wspólnym środku. Pierścienie te odbijają się na rogówce oka, przyjmując konkretną szerokość lub zniekształcając się w zależności od krzywizn rogówki. Jest to rejestrowane przez aparat, który przekłada uzyskane w ten sposób informacje na obraz, nazywany mapą rogówki.
Mapa rogówki
Może ona przyjmować postać trójwymiarową (przestrzenną) lub dwuwymiarową, gdzie poszczególne parametry powierzchni rogówki odzwierciedlone zostają wybranymi kolorami, podobnie jak na mapie geograficznej barwą zieloną zaznacza się niziny, żółtą wyżyny, a pomarańczową i czerwoną góry. Zebrane dane podlegają też szczegółowej analizie matematycznej, wykonywanej przez oprogramowanie keratografu. Mapa i wyniki badania muszą jednak zostać dodatkowo poddane ocenie lekarza okulisty, który na ich podstawie decyduje o podjęciu kolejnych działań.
Co mówią wyniki
Dzięki badaniu możliwe staje się wykrycie m.in. stożka rogówki w fazie, gdy nie daje on jeszcze wyraźnych dla pacjenta objawów. Jest to szczególny rodzaj astygmatyzmu wywołany stopniowym ścieńczaniem rogówki. Topografia tego narządu okazuje się przydatna również w diagnostyce oraz monitorowaniu postępów leczenia astygmatyzmu „zwykłego” i nieregularnego, jak również będącego skutkiem deformacji rogówki po urazie lub operacji.
Inne wskazania
Keratometria jest ponadto obowiązkowym badaniem przed laserową korekcją wad wzroku i innego rodzaju zabiegami w obrębie rogówki. Pomaga też ocenić jej stan po tych zabiegach, a także po przeszczepach i urazach mechanicznych. Oprócz tego istotnie ułatwia dobór twardych soczewek kontaktowych, korygujących nie tylko nietypowy astygmatyzm, ale też zaawansowaną krótko- bądź dalekowzroczność. Mapę rogówki wykorzystuje się również do ustalania mocy soczewki wewnątrzgałkowej, którą wszczepia się do oka w ramach operacji zaćmy.
